Iets lijkt me niet te kloppen …
Category: Media
Weet je
dat men zegt "eens je een job hebt, vind je er plots zoveel makkelijker een nieuwe … of een tweede"? Blijkt dat nog waar te zijn ook seg.
Twee weken geleden vrijdag kreeg ik onverwachts een telefoontje "Hey Ive, met H van De Morgen. We hebben je gegevens van een sollicitatie bij HLN voor eindredacteur sport. Ben je geïnteresseerd om die functie bij ons te vervullen op zondagen? We zitten namelijk nogal krap en hebben iemand extra nodig." … "Well sure."
Uiteraard geven ze je het niet zomaar en moest ik nog eerst een test doen, waar ik op vrijdag een antwoord op zou krijgen. Vrijdag kwam … en ging. Maandag kwam en toen was er toch dat telefoontje "Hey Ive, kan je deze zondag beginnen?"
Eigenlijk wist ik het al na het gesprek hoor. Toen de woorden vielen "we zijn net met een nieuw systeem bezig", kon het niet meer mislopen. Lees mijn posts van weleer er maar op na, toen ik bij Het Belang mijn stage begon waren ze net overgestapt op DTI en bij mijn passage bij Eurosport was het ook van dat. Niet enkel een nieuw systeem, maar zelfs de volledige switch van analoog naar digitaal. Ik luid vernieuwing in, blijkbaar.
Jaja,
ik weet het. Van mijn belofte om hier weer meer te posten is nog niet veel in huis gekomen. We zullen nog eens een poging wagen.
Toen ik daarstraks mijn mailbox opende, viel mijn oog op:
Voor de niet-sportvolger is dat misschien zo gek niet, maar Stevens is toch al van vorige woensdag opgestapt, dus dat leek me een vrij late nieuwsalert. Toen ik de tekst bekeek in de mail werd me al snel duidelijk dat er een klassieke fout gebeurd was: een vorige mail opduiken uit het archief om te zien wat er nu weer allemaal juist in zo’n nieuwsalert moet, de inhoud veranderen … maar de titel vergeten te veranderen. Het ging namelijk over:
*** Balkenende laat Irak-besluit onderzoeken ***
Premier Jan Peter Balkenende stemt in met een onafhankelijk onderzoek naar Irak. Hij heeft een commissie onder leiding van oud-president van de Hoge Raad Willibrord Davids gevraagd onderzoek te doen naar de manier waarop het kabinet in 2003 besloot om politieke steun te verlenen aan de Amerikaanse inval in Irak.
Wat ook wel mocht natuurlijk.
Is er de voorbije maand nog iets vermeldenswaardig gebeurd? Bja, ik heb mijn rijbewijs (van de eerste keer) en mijn diploma uit Madrid is eindelijk aangekomen, met sobresaliente (ofte ‘grootste onderscheiding’) no less.
Digitaal
Ik lees de Knack niet van naaldje tot draadje, enkel hetgeen me interesseert. Van twee rubrieken ben ik wel fan, het wekelijkste sportinterview – dat net wat verder gaat dan het gemiddelde "Ben je blij met je overwinning?" "Ja." – en Bladspiegel van de onvolprezen Koen Meulenaere. Een wekelijks weerkerend item is de kolder die de nieuwsuitzendingen van de VRT verworden zijn. In het begin had ik er al eens iets over gezegd en blijkbaar is het een klein anderhalf jaar later nog altijd van dattum.
Nu moet je weten, ik heb enige ervaring met de switch van analoog naar volledig digitaal. ES was analoog toen ik aankwam, maar was toen al in volle transitieperiode. De switch gebeurde van de ene dag op de andere op de eerste dag van Roland Garros.
Hoe werkte het?
- de feed komt binnen
- de monteur importeert de feed in Avid
- de journalist maakt samen met de monteur een verslag/reportage/samenvatting/…
- de monteur mixdownt het hele item
- de monteur stuurt het item naar de server
- de assistenten ontvangen het item, kijken het na op geluid, synchronisatie en illustraties
- keuren het af of goed
- sturen het door naar de regie begeleid van de nodige instructies (logo, formaat, …)
- en daar gooien ze het op antenne
In de 3,5 maand dat ik er gewerkt heb, is er welgeteld één keer iets misgelopen. En dat was dan op het einde tijdens de Olympische Spelen, waar de fout nog eerder ginder lag dan bij ons. Mijn beste verklaring is dat er op de Reyerslaan iets misloopt in stap 6, 7 en/of 8, wat nu niet zo moeilijk recht te zetten is … op voorwaarde dat ze die niet gewoon overslaan natuurlijk.
Met alle respect, maar als ES zo’n transitie vlekkeloos – op het scherm toch, daarachter is iets anders – kan laten verlopen, met toch echt wel een pak minder middelen dan onze publieke omroep, waarom lukt de VRT het dan niet meer dan een jaar na de introductie?
We kregen er een paar dagen geleden nog eens een geweldig voorbeeld van. Martine is not amused.
A good old rut
Trouwens, nog iets dat niet veranderd is. Ik zet mijn tv zo rond een uur of zes op VT4 en wat zie ik? 8 Simple Rules for Dating, comme toujours. Daarna volgen Grounded for Life (repeat tienendertig), The Simpsons (repeat twaalfendertig), According to Jim (nieuwe aflevering, denk ik) en Friends (repeat elfendertig). Ah, en blijkbaar is er ook serie nummer 562 van de The Block. In Hoegaarden of all places. Enkel Punk’D is nieuw in hun avondline-up denk ik en ze hebben blijkbaar ook weer midnightcomedy: It’s All Relative, nog nooit van gehoord, any good?
Op Kanaal Twee is het trouwens van hetzelfde laken een pak. Nog steeds Futurama, Dawson’s Creek (al was dat vroeger op VT4 zeker?), Home and Away, That 70’s Show en Dharma & Greg.
Toch fijn om te zien hoe innoverend onze Vlaamse zenders zijn, een mens is een jaar weg en hij kan zo weer in zijn oude, vertrouwde routine stappen. Geweldig!
Jeremy Paxman
Een tijdje geleden is hij al eens aan bod gekomen, en deze keer krijgt hij zelfs een hele post. Ik blijf het een schitterende kerel vinden, die altijd over alles alles weet – of toch op z’n minst die indruk wekt – en een gevoel voor humor heeft naar mijn smaak.
Zijn highlight reel:
En als afsluiter nog twee Paxmannetjes die nog maar eens testen hoe bijtend cynisch hij kan zijn.
Cameragespeel
De voorbije week hebben we heelder dagen van hot naar her gerend met deze camera:
Nice added touch that microphone, isn’t it?
Waar hebben ze ons zoal naartoe gestuurd? We zijn begonnen met een training van basketclub Estudiantes, alwaar onze landgenoot Yannick Driesen speelt. Niet zo heel interessant, vermits de coach slechtgezind was en we maar tien minuutjes van de opwarming mochten filmen, maar ach, dat hoort er allemaal bij. De volgende dag trokken we naar de atletiekpiste waar alle Spaanse Olympische atleten zich voorbereiden op ja, de Olympische Spelen he. Er liepen er ongetwijfeld bekende bij, maar om eerlijk te zijn ben ik niet zo op de hoogte van het Spaanse atletiekgebeuren. Wie ik wel herkend heb zijn Marlon Devonish en Francis Obikwelu. Toegegeven, niet meteen Spanjaarden, maar blijkbaar trainen die bij een bekende Spaanse coach waarvan ik de naam niet kan uitspreken, laat staan onthouden.
Donderdag en vrijdag werden we verdeeld in twee groepjes, omdat er maar zes personen tegelijkertijd naar de training van Atletico Madrid mochten komen kijken. Nu ja, dat was eigenlijk nog erger dan de training van Estudiantes. Hier mochten we wel een kwartiertje blijven, maar we moesten in een barakje blijven staan – wat met de regen nog niet zo erg was – op een bergje boven het trainingsveld.
Nadien was de persconferentie gepland in het kleine perszaaltje aan de trainingsfaciliteiten in Majadahonda, maar we kregen te horen dat we naar de perszaal van het stadion moesten omdat meneer de sports director Jesús GarcÃa Pitarch zijn zegje wilde doen over de “in de media gecreëerde maar in de club onbestaande crisis”. Wij hebben het altijd gedaan he.
Over belangstelling hadden ze trouwens niet te klagen voor iets dat anderhalf uur voordien was aangekondigd. Vijf cameraploegen, vier fotografen en een stuk of twintig journalisten tekenden present.
We hebben dat natuurlijk allemaal wel met een reden gedaan. De komende week filmen we onze eigen reportage over een vrij (sport)onderwerp. Fredi, Andy, Amardeep en ik hebben gekozen voor de op stapel staande verhuis van Atletico Madrid, van het Vicente Calderon naar La Peineta, het huidige Olympisch stadion. Maar later meer daarover.
deredactie.be
Laat ik beginnen met te zeggen, ik was al geen fan van de vorige versie. Toen ik de eerste uitgelekte screenshots had gezien een paar dagen geleden, vreesde ik er al voor. And it’s even worse. Ik vraag me ook meteen af wat er mis was met de url "vrtnieuws.net", "deredactie.be" doet me nu niet meteen aan een nieuwswebsite denken. Of ligt dat aan mij?
Pas op, er zijn zeker goeie dingen aan en het is technologisch best geavanceerd, maar in de lay-out hebben ze toch een aantal dingen serieus over het hoofd gezien. Bijvoorbeeld mensen met een laptopscherm – zoals ondergetekende – zien tsja, geen nieuws. Wel de koppen van wat nieuwsmensen, een fancy beeldstrip en nog net een hoofdpunt en de laatste vier binnengelopen berichtjes. Het is gewoon té gefocust op beeld, het lijkt wel een veredelde YouTube. Als ik naar een nieuwswebsite ga, wil ik NIEUWS zien, en dan bij voorkeur het belangrijkste eerst. Daarna mogen ze afkomen met allerlei speelgoed en fancy schmanzy stuff.
Waarom zien we trouwens het menu rechts en de telex links, in plaats van het ouwe getrouwe links voor menu en rechts voor andere dingen? Dat is toch maar veranderen om te veranderen he.
En dan de ‘look’. Paars, gifgroen en iets oranje-achtig als steunkleuren, wie is op die combinatie gekomen? Een donkerpaarse achtergrond voor de intro met witte letters en dan iets lichtpaars met zwarte letters – en dus onvoldoende contrast – voor de rest van het bericht? Kan beter, denk ik dan. Nu, dat is hoe hij er momenteel uitziet. Ik heb geruchten opgevangen dat hij de hele dag van kleur gaat veranderen, tesamen met de kleuren van de journaals. Dat zou dus willen zeggen dat we een hoofdzakelijk groene, gele, rode, felblauwe en uiteraard paarse site zouden moeten krijgen. Al lijkt het me logischer dat ze het enkel bij een groene en paarse gaan houden en dus de hoofd- en belangrijkste bijkleur gewoon omwisselen. Maar dat zullen we morgen zien.
Ondertussen zal ik de onlineversie van teletekst wel blijven gebruiken voor mijn dagelijkse VRT-nieuwsinjectie. Samen met De Standaard, Het Nieuwsblad, de Gazet van Antwerpen, BBC (how I love the BBC-site, duidelijk, overzichtelijk en zo handig in gebruik) en andere sites natuurlijk. Ik ben trouwens benieuwd wat ze met de Sporza-website van plan zijn, want die zit nog in zijn oude kleedje.
Zo tussen haakjes, wat is dat plots met die idolisering van de nieuwsankers? Martine Tanghe krijgt samen met Kobe Ilsen (wie?) een eigen discussieprogramma met de catchy naam "Volt", Rudi Vranckx mag zich in "Vranckx" nog meer uitleven met zijn stokpaardje en Phara De Aguirre gaat samen met Lieven Van Gils de late night talkshow "Phara" – het is duidelijk wie daar de broek draagt – presenteren. Sinds wanneer hebben we in Vlaanderen zo’n koppencultuur? Duidelijk overgewaaid van de andere kant van de grote oceaan, als u het mij vraagt. Bij onze noorderburen is die vervelende trend al een tijdje bezig.
Buiten de koppen bovenaan, heb je onderaan ook nog een mugshot van nieuwsdienstgerelateerde mensen, met naam en functie. I mean, honestly, wat is het nut – om nog maar te zwijgen over de toegevoegde waarde – van pakweg een researcher van Karrewiet of een informatiesecretaresse (qué?) radio daar te zetten? Tof, ik weet nu hoe Daniël Ceyfs – de naam die ik al jaren als eindredacteur zie verschijnen bij Het Journaal – eruit ziet. Nu kan ik met een gerust hart sterven. Volgens mij zitten ze trouwens (voorlopig?) in bestandjes van vier. Daarstraks verschenen enkel Daniël, Greet Mutton, Steven Verdeyen en Goedele Wachters, nu wisselen Claudia Claes, Rita De Bouw, Bjorn Soenens en Sarah Janssens elkaar af. Wie ziet u momenteel langskomen na een rondje F5’en?
update om 14u30: OMG, they went there. Momenteel ziet ie rood met felblauw als bijkleur. Mijn volgende logische redenering is dan dat er geen gele bestaat en ze het dus houden bij een paarse met gifgroen en een rode met felblauw, waarbij eventueel de kleuren nog kunnen omgedraaid worden.
Ondertussen is het trouwens de beurt aan Ronny Van Gastel, Lutgard Loonis, Thomas Van Praet en Michaël Van Mechelen.
Live commentary
In bovenstaand cabinetje heb ik de voorbije drie weken doorgebracht, om commentaar te geven op vanalles en nog wat. Zolang het maar over sport ging natuurlijk. Wat zette Javier Rubio (man in de achtergrond) zoal op het programma? We begonnen met rodelen en kregen dan achtereenvolgens Super G, het programma Yacht Club, futsal, golf, YOZ mag, WTCC, een portret van Tiger Woods, Olympic magazine, het programma Winterpark, een portret van schansspringer Adam Malysz, K1, boogschieten, MotoGP, Formule 1 en Eurogoals op onze boterham. Tussendoor deden we ook nog twee dagen enkel en alleen voetbal met Ralf Itzel.
We werkten natuurlijk de hele tijd volgens de ‘Eurosport way’, wat wil zeggen dat er vrij weinig echt live is. De meeste uitzendingen zijn samenvattingen, herhalingen en programma’s met een script. Al die scripts zijn geschreven in – slecht, want bijna altijd opgesteld door een Fransman – Engels, wat dus wil zeggen dat mensen die in een andere taal commentaar geven die teksten simultaan moeten vertalen. Zo heb je dus wel eens dat je te veel of – meestal – te weinig tijd hebt om alles te zeggen wat er in het script staat. Je moet dus ook tegelijk de beelden en je tekst bekijken om te zien of je wel juist zit. De kijkers van bvb Eurogoals zullen al wel eens gehoord hebben dat de stem al een goal aankondigt, terwijl daar nog niets van te zien is op het scherm. Dat komt dus zuiver door dat systeem.
Al bij al best een lollige tijd, en ik vond het geen klein voordeel dat er toch niemand was die mij begreep. Het belangrijkste was afwisseling, intonatie, articulatie en modulatie in de stem en dat zat vrij goed volgens Javier en Ralf. En als ik het zo terughoorde was zelfs mijn AN nog redelijk. Niet goed genoeg “voor in’t echt” natuurlijk, maar toch best aanvaardbaar. Het grote nadeel was het vele en lange wachten. Er waren maar vijf van die booths en we waren met veertien (14? denkt de oplettende lezer nu. Jullie waren toch maar met twaalf? Wel ja, maar we hadden twee uitleenchinezen die dankzij hun topsportverleden (een ex-voetbal en een ex-badmintoninternational voor Hong Kong) als co-commentator waren aangenomen voor Eurosport Asia en deze workshop mee mochten komen volgen.), dus werkten we in drie shiften. Als je weet dat je gemiddeld tussen een half uur en een uur ‘opgesloten’ zat …
Live studio presenting
Bon, ik sta ondertussen een beetje achter met wat we hier zoal doen, maar daar gaan we de komende dagen wat aan veranderen. Na een week theorie van Cosme, hadden we een week pure en onversneden praktijk van Keith Bowers. We begonnen nog eerst even met wat uitleg, de do’s en don’ts en enkele anekdotes, je kent dat wel. Zo is er een voormalige minister van buitenlandse zaken die er een sport van maakte om zijn interviewers vlak voor ze live on air gingen af te leiden. Bijvoorbeeld die ene keer toen hij tien seconden voor hij een interview ging geven vanop de ruïnes van de Berlijnse muur even een bril met neus opzette, om het daarna doodserieus te hebben over de voordelen van een herenigd Europa. Een duidelijke don’t was deze reactie van John Sweeney, tijdens de opnames van een documentaire over Scientology:
De volledige uitleg:
Lichtjes controversieel, maar als je zo stevig in je schoenen staat als Jeremy Paxman, toch wel een do:
Al hoort deze kanttekening er ook wel bij. “Paxman’s explanation was that, “by the time I’d asked the question five or six times it was clear that you weren’t going to answer it … at which point a voice came in my ear and said, ‘the next piece of tape isn’t cut, you’d better carry on with this for a while’, and I’m afraid I couldn’t think of anything else to ask you.”
De studio
Wat hield “live studio presenting” nu juist in? Welk exact wat je zou verwachten van de omschrijving: live presenteren in een studio. Een autocue aflezen en het nieuws presenteren, als presentator een interview afnemen in de studio, geïnterviewd worden in een studio, reporter ter plaatse spelen, camera 1, 2 en 3 bedienen, het geluid mixen, lampen afstellen, de beelden mixen, producen, een breaking news story verzinnen, snel uitschrijven en de presentator onder zijn neus duwen en ja, zelfs het weer presenteren, het hoorde er allemaal bij. Great fun.
De geluidscabine