Vraag je je wel eens af, “wie kijkt er in godsnaam naar de series (NYPD Blue, ER, …) die VTM (of Nederland 1 of …) zo rond middernacht op het scherm projecteert?” Wel, ik ben zo iemand. En mijn soort wordt niet verwend. Zo’n half uurtje geleden zat ik rustigjes de reclame te doorstaan, wachtend op het derde en laatste deel van ER. Het reclameblok sluit af met een voorstukje van ‘De wet volgens Milo’ en dan komt die overgang waar de titel wegfadet en het programma opnieuw begint. Alleen fadet die titel niet en begint het programma niet. Ongeveer tien minuten siert het volgende beeld mijn scherm:

En plots gebeurt er weer iets. Eventjes flasht een blauw scherm (bluescreens and IT, not a good combination) voorbij en dan volgt … de aftiteling van ER. Waarna een of andere belspeldel mijn beeld komt vervuilen met de woorden “welkom VTM-kijkers”. Gelukkig voegt ze er niet aan toe “ik hoop dat u genoten heeft van ER”, anders had ze nen toek op haar bakkes vastgehad. Door den tv ja, ze zou het wel gevoeld hebben. Wat er in het derde deel van ER gebeurde? Ik heb er het raden naar, net als mijn duizenden lotgenoten. Dat ze zaterdagnacht maar uitgebreid en persoonlijk excuses overmaken, om dan te beginnen met het derde deel van deze abrupt afgebroken aflevering uit te zenden, voor de episode van zaterdag op ons wordt losgelaten.

Je zou bijna denken dat ook VTM het digitale tijdperk is ingestapt, maar een betrouwbare bron (die ik niet moet vrijgeven; brongeheim, aha!) valt dat plezier ons pas binnen een goeie drie maanden in de schoot. I can hardly wait.

(Voor zij die het niet zouden doorhebben, it’s a little tongue-in-cheek)