Dat was het dan. Gisteren heb ik mijn laatste dag gedaan bij Eurosport, maar ik wil niet zeggen ‘voor altijd’, dat klinkt zo definitief en je weet nooit wat de toekomst in petto heeft. Eurosport is groot genoeg zodat als ik in de sector blijf, er sowieso nog wel mee in aanraking zal komen. En met veel plezier ook. Ik kan eerlijk zeggen dat er een geweldige sfeer op de redactie hangt, heel los, heel vriendelijk, maar tegelijkertijd heel gedreven en allesbehalve een 9-to-5 mentaliteit. Ik ben er ook bijna zeker van dat ik eenzelfde amperbestaande hiërarchie nooit meer zal meemaken. Iedereen gelijk, iedereen even belangrijk.

Eigenlijk was dit zowat de perfecte job voor mij, maar spijtig genoeg is ze in Parijs. Niet dat ik deze stad niet mooi vind ofzo, het is een van de knapste en interessantste steden ter wereld, maar ik zie mezelf hier niet voor lange tijd wonen. Eén specifieke reden kan ik daar niet voor geven – en eigenlijk ook niet meerdere kleine – it’s just a feeling.