Jahaa, meerijden in een oldtimer, every man’s dream. Bij mij was het nu niet meteen een droom, maar ik stond er zeker niet weigerachtig tegenover. Je hoort me al aankomen, gisteren heb ik met eentje meegereden.
Vraag me nu niet welke auto het precies was, als ik me de uitleg van de chauffeur goed herinner was het een Oldsmobile uit 1958. Toevallige specialisten mogen me op basis van onderstaande foto’s altijd ongelijk geven.
Vandaag gaan tappen in de volledig afgewerkte, instapklare en ready-for-use Lotto Arena. U weet wel, dat kleine broertje van het Sportpaleis.
Ah ja, de eerste regel was lichtjes ironisch. Binnen zes dagen is er My First Night, de kleinmannenversie van The Night of the Proms. Dan moet het dus af zijn he, maar echt klaar he. Nu, geen probleem, de ticketing komt overeen, dus we verhuizen het boeltje gewoon naar het Sportpaleis, redeneer je dan. Klein probleempje echter: er is al iets te doen op die dag. Zo’n evenementje dat de Mega Erotica Beurs heet. Prachtige combinatie, toch?
Er is ons gezegd dat het gebruiksklaar zal zijn tegen volgende week, maar de volledige afronding zal nog zo’n drie maanden duren. Weer properkes op tijd afgewerkt.
Een leuk verhaal dat kotgenote Hannah me vertelde dat ik jullie niet wil onthouden. Een vriendin van haar is niet zo lang geleden getrouwd, maar dat ging niet zonder de nodige problemen.
Vermits het iets is dat je toch maar één keer in je leven meemaakt, hadden de beide ouders er flink wat geld tegen aangesmeten. Voor het feest hadden ze een exclusief kasteel afgehuurd, eentje dat bekend staat om zijn vaak bekende gasten. Alles was gepland, de uitnodigingen waren verstuurd en de trouwpartij was just around the corner.
Tot ze enkele weken voor het grote evenement een telefoontje kregen. Het kasteel was dubbelgeboekt en ze vroegen of de trouwerij niet uitgesteld kon worden. Daar gingen Hannah’s vriendin en haar toekomstige echtgenoot natuurlijk niet mee akkoord, of wat had je gedacht? Alles was namelijk in orde, de uitnodigingen waren verstuurd en iedereen had toegezegd. Dat begrepen ze uiteraard bij het kasteel en ze gingen zien wat ze konden doen.
Een dag later opnieuw een telefoontje: de andere partij wilde natuurlijk ook van geen wijken weten en had een voorstel. Als ze het huwelijk uitstelden, zouden zij het hele feest voor hun rekening nemen. Een mooi cadeautje, zou je kunnen zeggen, maar niet mooi genoeg voor het toekomstige echtpaar. Zij wilden hun speciale dag niet verplaatsen, en wie kan ze ongelijk geven?
De andere feestjesgevers waren echter niet van een kleintje vervaard. Ze kwamen terug met een tweede bod: ze zouden niet alleen het feest, maar de hele trouwerij, inclusief huwelijksreis, betalen. Een cadeau van zo’n 30.000 euro volgens Hannah. Zou jij het aannemen? Ja? Wel, dit koppel niet. No deal, zo vernamen de eigenaars met afgrijzen.
Dat was het dan, zou je denken. Het huwelijk zou gewoon doorgaan en de andere partij had pech. Maar nee, ze kwamen nog terug met een derde bod. Niet enkel de hele trouwerij zouden ze op hun bankrekening gestort krijgen, de wilde weldoeners aan de andere kant zouden ook hun hypotheek overnemen. En jawel, ook hier bleek derde keer scheepsrecht. Het aanbod was gewoon te goed om niet aan te nemen en het huwelijk werd een weekje uitgesteld.
Ik kan me wel voorstellen dat je nu wil weten wie die andere, niet bepaald onbemiddelde, mensen eigenlijk waren. Je hebt er ongetwijfeld al van gehoord: Mr. and Mrs. Beckham. Ze gaven een verjaardagsfeestje … voor hun vierjarige zoontje Romeo. Als je het mij vraagt, het duurste partijtje voor een vierjarige ooit. Waar hij zich binnen een paar jaar waarschijnlijk niets meer van herinnert.