Gisteren weer tot 20 uur in de newsroom gezeten om The Informer te maken. Om 19u dachten we: "yes, alle pagina’s zijn af", nu alleen nog eens alles overlopen. Ontdekken we (de 5 mensen die overbleven van de 25 in het begin) dat er namen ontbreken en te veel staan bij de colofon, dat twee artikels zowel op pagina 2 als op pagina 4 staan en dat een stuk van pagina 3 buiten de template komt, waardoor het er dus zou afvallen wanneer het gedrukt wordt.

Dat was dan nog het minste eigenlijk. Om te beginnen waren er al drie mensen die een pagina moesten lay-outen niet opgedaagd. Daardoor moesten mensen die het nog nooit gedaan hadden, het ineens gaan doen, terwijl ze niet eens alle afspraken kennen. Dat laatste is op zich geen excuus, want ik ken ze ook niet en ik heb er geen fouten tegen gemaakt, maar kom. Het ergste was dat zowat 30% van de artikels die gepland waren niet geschreven zijn door de respectievelijke auteurs. Op de eerste vergadering na een uitgave moet iedereen een blad/bladeren invullen met welk(e) artikel(s) ze willen schrijven, zodat alles op voorhand gepland kan worden. Omdat meer dan een vierde er dus niet was, hebben we de dag zelf nog verschillende dingen moeten schrijven en hebben we stukken waar geen plaats meer voor was in de vorige editie, hier maar in gezet.

Op de voorpagina staat zelfs een artikel dat niet eens gepland was. Rashid had het geschreven voor de lokale krant, maar omdat het geplande voorpagina-artikel niet aanwezig was, moesten we op zoek naar iets anders. Rashid is veruit de actiefste en meeste ambitieuze eerstejaars – hij is dan ook al 37 – en zei "misschien kun je hier nog iets mee doen om wat witte ruimte op te vullen". *BAF*, op de voorpagina ermee, want het was nog interessant én heel relevant voor de CIA (Cumbria Institute of the Arts you know) ook.

Ik denk trouwens dat er iets mis met de kennis van verschillende medestudenten als ze mij artikels laten aanpassen om ze leesbaarder te maken en pagina’s laten nalezen op fouten "omdat jij dat beter kunt dan ik". Hallo, ik ben den buitenlander hier he, het is olle moedertaal …