Als ik goed geteld heb, zit ik vandaag precies in de helft van mijn verblijf hier. Vanaf nu is het dus aftellen. Eigenlijk een rare vaststelling, want ik voel me hier zo thuis dat het lijkt het alsof ik hier al heel lang ben, terwijl het uiteindelijk maar iets meer dan twee maanden is. Volgens de verhalen van Erasmussers vorig jaar wordt je geacht om af en toe eens heimwee te hebben en depressief te zijn. Ik kan niet zeggen dat ik ook maar een seconde last heb gehad van die twee verschijnselen.

Om een of andere reden denk ik dat ik meer heimwee naar hier ga hebben wanneer ik terug thuis ben dan omgedraaid. En dat vind ik nog niet zo raar eigenlijk. Ik ben naar hier gekomen met de wetenschap dat ik na 4,5 maanden weer terug thuis ging zijn, zonder dat er al te veel veranderd zou zijn. Wanneer ik terug naar huis ga, is dat met de wetenschap dat de kans heel groot is dat ik hier nooit – of toch zeker niet binnen een vooraf geweten tijdspanne – meer kom, en dat ik het leeuwendeel van de mensen dat ik hier heb leren kennen waarschijnlijk nooit meer terugzie.

Door het weer de laatste dagen is me trouwens iets opgevallen. Je ziet hier regelmatig bordjes met "Slippery when wet". Mij lijkt het economischer, wegens minder letters, en accurater om de tekst op die bordjes te vervangen door onderstaande.