Ik weet niet welke pipo er verantwoordelijk is voor de heraanleg van het Koningin Astridplein, de Gemeentestraat en omstreken, maar ik weet wel dat die mens nooit met de velo rijdt. Anders was hij nooit op het lumineuze idee gekomen om het fietspad in dezelfde kleur en op hetzelfde niveau te leggen als het voetpad. Natuurlijk is er wel over nagedacht: het fietspad wordt afgebakend door metalen plaatjes met de afbeelding van een fiets op! Zeker een centimeter hoog zodat ze goed opvallen. Het is niet enkel zo dat geen kat het ziet en gewoon over het fietspad wandelt, de plaatjes zijn – zeker bij nat weer – nog gevaarlijk om op weg te schuiven ook. Geslaagde heraanleg nummer 1.

Nummer 2 is al niet veel beter. In de Gemeentestraat is het fietspad tussen het voetpad en de rijbaan, op zich logisch natuurlijk, maar de Gemeentestraat is zo ongeveer één lange bus/tramhalte. Waar staan de mensen die wachten op hun openbaar vervoer? Op het fietspad natuurlijk. Hoe reageren ze als je belt? Kwaad en verontwaardigend, of wat had je gedacht? En als je dan redeneert "ik rij wel een stukje over het voetpad want daar staan tóch geen voetgangers", dan zetten ze – natuurlijk – net een stap achteruit.

En er is nog nog een andere leuke situatie ook, al is die niet meteen de fout van de heraanleggers. Als je met de fiets uit de St. Jacobsmarkt komt en vlak voor de leien braaf wacht tot het groen wordt, kan je er op rekenen dat er een tram over je rijdt. Altijd al geweten, door het groen rijden is levensgevaarlijk.