Het was te denken dat ik er niet aan zou ontsnappen. Voor de eerste keer sinds ik hier ben heeft het echt gevroren. Als het hier vriest, vriest het hier meteen ook goed, zo blijkt. Op de wegen viel het allemaal nog best mee, het park was iets minder. Het moet een gek zicht geweest zijn, maar de enige veilige manier om de houten Memorial Bridge over te geraken was schaatsen … zonder schaatsen weliswaar.

Nu ja, ik was al blij dat ik niet bij de groep hoorde die in het park rondliep. Een of andere school die net vandaag had uitgekozen om met LO wat rondjes te gaan lopen, in korte broek en t-shirt uiteraard. Woar is den tijd?

En ow ja, ik heb dus niet overdreven he: